انگشتر و گردنبند

یکی از زیباترین اشعار استاد شهریار که در فراغ یار سروده شده است را برای شما آماده نموده ایم. این شعر شهریار یکی از زیباترین غزل های استاد شهریار می باشد که با واژگانی خیال انگیز و زیبا شما در خود غرق خواهد کرد. امیدواریم از این شعر همچون دیگر شعر های شهریار لذت ببرید.

کسی نیست در این گوشه فراموش تر از من
وز گوشه نشینان تو خاموش تر از من

 

هر کس به خیالیست هم آغوش و کسی نیست
ای گل به خیال تو هم آغوش تر از من

 

می نوشد از آن لعل شفق گون همه آفاق
اما که در این میکده غم نوش تر از من

 

افتاده جهانی همه مدهوش تو لیکن
افتاده تر از من نه و مدهوش تر از من

 

بی ماه رخ تو شب من هست سیه پوش
اما شب من هم نه سیه پوش تر از من

 

گفتی تو نه گوشی که سخن گویمت از عشق
ای نادره گفتار کجا گوش تر از من

 

بیژن تر از آنم که به چاهم کنی ای ترک
خونم بفشان کیست سیاوش تر از من

 

با لعل تو گفتم که علاجم لب نوشی است
بشکفت که یارب چه لبی نوش تر از من

 

آخر چه گلابی است به از اشک من ای گل؟
دیگی نه در این بادیه پرجوش تر از من

 

امیدواریم که از خواندن این شعر عاشقانه استاد شهریار حظ وافر برده باشید.

در این صفحه سعی داریم قدری مختصر با زندگینامه استاد سخن سعدی شیرازی آشنا شویم و به بیان سبک و شیوه اشعار سعدی در گلستان سعدی و بوستان سعدی بپردازیم و همچنین زیباترین اشعار گلستان و بوستان و دیگر آثار گران قدر این شاعر بزرگ پارسی را مرور نماییم.

زندگینامه سعدی

سعدی مشهور به “شیخ سعدی” یا “شیخ شیراز” یکی از بزرگترین شاعران تاریخ ایران می باشد. درباره نام و نام پدر وی اختلاف نظر هایی وجود دارد. سال تولد او را از 571 تا 606 هجری قمری تخمین زده اند و تاریخ درگذشت سعدی را نیز سال های 690 تا 695 درج کرده اند.
سعدی خالق آثار گران سنگ گلستان سعدی و بوستان سعدی در شهر شیراز متولد شد و هنوز کودکی بیش نبود که پدرش در گذشت. آنچه که قطعی است این است که اغلب افراد خانواده وی اهل علم و فضیلت و دین بوده اند.
سعدی شیرین سخن خود در این مورد به زیبایی می گوید:

همه قبیله ی من، عالمان دین بودند
مرا معلم عشق تو، شاعری آموخت

سعدی پس از تحصیل مراحل اولیه علوم از شیراز به بغداد رفت و در مدرسه نظامیه به تکمیل علم خود پرداخت. او در نظامیه بغداد که مهم ترین مرکز علم و دانش آن دوره به محسوب می شود در درس اساتید معروفی چون سهروردی شرکت کرد.
وی پس از این زمان به شهر حجاز، شام و سوریه رفت و در آخر راهی سفر حج گردید. او در شهرهای شام (سوریه امروزی) به سخنرانی هم می پرداخت ولی در همین زمان نیز سعدی بر اثر این سفرها به تجربه و دانش خود نیز اضافه می کرد.

خلق بوستان سعدی و گلستان سعدی

سعدی در زمان سلطنت “اتابک ابوبکر بن سعد” به شهر شیراز برگشت و در همین دوران دو اثر جاودان خود یعنی بوستان سعدی و همچنین گلستان سعدی را خلق کرد و به نام «اتابک» و پسرش سعد بن ابوبکر کرد. بوستان و گلستان سعدی تا به امروز در قلب ادبیات پارسی جایگاهی والا داشته است و از محبوب ترین آثار ادبی به شمار می آید.
برخی اعتقاد دارند که او لقب سعدی را نیز از همین نام “سعد بن ابوبکر” گرفته است. پس از از بین رفتن حکومت سلغریان، سعدی شیرازی دو مرتبه از شیراز خارج شد و به بغداد و حجاز سفر کرد. در برگشت به شیراز، با آن که مورد احترام و تکریم بزرگان فارس بود، بنابر مشهور به خلوت پناه برد و مشغول ریاضت شد.

ویژگی های رفتاری سعدی

سعدی، شاعر جهاندیده، و خالق آثار بوستان سعدی و گلستان جهان گرد و سالک سرزمین های دور و غریب بود؛ او خود را با تاجران ادویه و کالا و زئران مکان های مقدس همراه می کرد. از پادشاهان حکایت ها شنیده و روزگار را با آنان به مدارا می گذراند.
سفاکی و سخاوتشان را نیک می شمرد و گاه عطایشان را به لقایشان می بخشید. با عاشقان و پهلوانات و مدعیان و شیوخ و صوفیان و رندان به جبر و اختیار همنشین می شد و خامی دوران جوانی را به تجربه سفرهای مکرر به پختگی دوران پیری پیوند می داد.
بنا بر روایت خود سعدی، ایجاد آثاری جاودانه هم چون گلستان و بوستان  فقط در چند ماه، نشانگر آن نکته است که این شاعر بزرگ از چه گنجینه ی دانایی، توانایی، تجارب اجتماعی و عرفانی و ادبی برخوردار بوده است.
آثار وی همچون گلستان سعدی و بوستان سعدی علاوه بر آن که عصاره و چکیده تفکرات و تأملات عرفانی و اجتماعی و تربیتی وی است، نشانگر ویژگی ها و خلق و خوی و روش و مسلک ملتی دیرین است و به همین دلیل هیچ گاه شکوه و درخشش خود را گم نخواهد کرد.

ویژگی های آثار سعدی (گلستان و بوستان سعدی)

چیزی که بیش تر از هر ویژگی دیگر در آثار سعدی شهرت یافته است “سهل و ممتنع” بودن آثار وی است همان چیزی که در گلستان سعدی و بوستان سعدی مشاهده می نماییم.
این ویژگی به این معنی است که اشعار و متون آثار وی در گلستان سعدی و بوستان سعدی و همین طور دیگر آثار وی در نگاه اول “سهل” و ساده به نظر می رسند و کلمات سخت و نارسا ندارد به طوری که در طول زمان های مختلف، همه ی خوانندگان به راحتی با این آثار گران قدر همچون گلستان سعدی ارتباط برقرار کرده اند.
اما آثار سعدی از بعدی دیگر “ممتنع” هستند و واژه ی “ممتنع” در اینجا یعنی دشوار و غیرقابل دسترس. وقتی بیان می شود شعر سعدی “سهل و ممتنع” است یعنی در نظر اول، هر شخصی آثار او را به راحتی می فهمد ولی وقتی می خواهد چون او سخن بگوید می فهمد که این کار چقدر سخت و دشوار و هدف دست نیافتن و غیر ممکنی است.
بعضی دیگر از ویژگی های آثار این شاعر گران قدر پارسی در گلستان سعدی و بوستان سعدی و دیوان وی عبارتند از:

نکات دستوری
نکات دستوری در آثار سعدی به درست ترین شیوه ممکن رعایت گردیده است. عنصر وزن و موسیقی، منجر به حذف شدن و یا پیش و پس شدن ساختار دستوری در جملات وی نمی شود و سعدی به ظریف ترین و طبیعی ترین شیوه ممکن در لحن و زبان، با وجود تنگنای وزن، از عهده این کار برمی آید.

ایجاز
ایجاز در لغت یعنی خلاصه گویی و یا پیراستن شعر از کلمات زاید و اضافی. پرهیز از عبارت پردازی های بیهوده ای که نه تنها نقشی خاص در ساختار کلی شعر بلکه از زیبایی کلام نیز می کاهند، در شعر و کلام سعدی نقش ویژه ای دارد.
از بعدی این ایجاز که در غایت زیبایی است، منجر به اغراق های ظریف تخیلی و تغزلی می شود و زبان شعر را از غنایی بیشتر برخوردار می کند. در اشعار سعدی در دیوان وی و همچنین گلستان و بوستان هیچ کلمه ای بدون دلیل اضافه یا کم نمی شود.